Auf der anderen Seite (Himinbrún)

Ég hafði ekki planað sérstaklega að fara á þessa mynd. Ég ætlaði í rauninni á "4 mánuði o.s.frv." kvöldið áður en þar sem það var uppselt, þá ákvað ég í staðinn að skella mér á þessa í nánast algjörri blindni.

Myndin segir frá ungum tyrkneskum þýskuprófessor, Nejat Aksu, sem gerir sér ferð til Istanbúl í leit að dóttur fyrrum kærustu föður síns sem er eftirlýst fyrir pólitískar mótmælaaðgerðir. Myndin er eiginlega í tveimur hlutum. Fyrri hlutinn einbeitir sér að föður Nejats, Ali, og sambandi hans við vændiskonuna Yeter sem hann basically kaupir og gerir að kærustunni sinni. En það samband endar með ósköpum þ.a. Ali er dæmdur í fangelsi. Í kjölfarið fer Nejat til Istanbúl í leit að Ayten, dóttur Yeter. Seinni hlutinn segir hins vegar sögu Ayten, sem flýr frá Istanbúl til Þýskalands og kynnist þar Lotte, ungum háskólanema. Ayten er síðan rekin úr landi og fangelsuð í Tyrklandi og Lotte gerir allt sem í hennar valdi stendur til að fá hana lausa.
Sögurnar tvær tengjast svo á ýmsa vegu og mynda góða heild.

Himinbrún er ekki hraðasta mynd sem ég hef séð. Langt í frá. En hún verður samt aldrei leiðinleg. Er þar líklega hægt að þakka flottu handriti, góðri tónlist og mjög góðum leik. Ég tók ekkert allt of mikið eftir myndatökunni, fyrir utan síðasta skot myndarinnar. Þar sest Nejat niður á strönd og horfir út á sjóinn. Það er afar glæsilegt skot og það sem mér fannst merkilegast var að það skot entist út stóran part af kreditlistanum. Það lengi að maður var farinn að halda að það væri eitthvað meira eftir, þ.a. fólk var mjög lengi að standa upp í lok myndar og gerði það þá afar hikandi. En það virtust allir mjög sáttir.
A.m.k. var ég það.

* * * * af 5